JACOBITAE

JACOBITAE
JACOBITAE
sectatores Iacobi Zanzali Syri, qui sec. 6. ex Eutychis, Dioscori, aliorumque erronum deliriis novam hanc sectam conflavit. Negant Trinitatem personarum, baptismum administrant applicando fertum candens fronti infantum prius circumcisorum: Abusi loco Matthaei 3. de spiritu et igne. In Asia, Assyria, Diarbec, Mesopotamia, Nubia, Aegypto, Aethiopia, etc. numerosos habent coetus. Sub Patriarcha. cui sedes hodie in urbe Caramit, cum titulo Patriarchae Antiocheni: Plurimos hic habet sibi obnoxios Archiepiscopos, Hierosolymitanum, Damascenum, Edessenum, senum, Cyprium, etc. Vide Niceph. l. 18. c. 52. Iac. Vitriac. Hist. Or. c. 76. et 77. Matth. Paris. in Henrico III. Morer. Dicti. Hist. Georg. Horn. Hist. Eccl. cum Notis M. Ledeckeri; nec non in Continuat. in voce Iacobini: infra quoque in voce Melchitae. Apostoli.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • Jacobiner, der — Der Jacobīner, des s, plur. ut nom. sing. aus dem mittlern Lat. Jacobinus. 1) Eine ehemahlige Engländische Münze, welche vermuthlich von dem Könige Jacob, unter welchem sie etwa ausgemünzet worden, ihren Nahmen hat, und welche, nach dem Frisch, 7 …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”